به گزارش سرویس‌خبری مهر، وضعیت اسنادی که در کارخانه سیمان ری نگهداری می‌شود مناسب نیست رطوبت و فضایی که این اسناد در آنجا نگهداری می‌شوند تنها برای حفاظت از آنهاست وگرنه هزاران سند موجود است که مرمت، سم زدایی و حفاظت استاندارد از آنها اقدام سختی است.
اگر تا به امروز نیز این اسناد در کارخانه سیمان ری که باید به یک مرکز گردشگری و تاریخی در شهر تهران تبدیل می‌شد، حفاظت شده، به دلیل دلسوزی مدیران و پیشکسوتانی است که تا به امروز در این کارخانه تلاش کرده اند این مکان را به یک جاذبه تبدیل کنند.
کارخانه سیمان ری بارها محل فیلمبرداری سریال‌ها و فیلم‌های مختلف بوده است و هر بار ردی از این فیلمبرداری‌ها در این کارخانه به جا ماند تنها چیزی که عاید کارخانه شد زخم‌هایی است که صحنه سازی ها به آن زده است وگرنه آورده‌ای برای این کارخانه نداشته اند.
حالا در اقدامی جدیدتر قرار است موزه اسناد آن را به صورت کامل تخلیه کنند تا این بخش از کارخانه برای فیلمبرداری یک سریال خانگی آماده و فضاسازی شود. اینکه چطور این تخلیه صورت گیرد قطعاً برای تعدادی از کارگرانی که اهمیت اسناد را نمی‌دانند سهل خواهد بود اما برای کسانی که می‌دانند بیش از ۴۰۰ هزار سند این بنا و کارکنانش تمام هویت کارخانه است غیر ممکن است. با این وجود ۳۰ مهر ماه آخرین فرصت برای قربانی کردن هویت موزه سیمان ری است.
کارخانه سیمان ری در سال ۹۷ به عنوان میراث ملی ثبت شد این بنا مانند هر بنای دیگری اسنادی دارد که نشان می‌دهد چرا باید از این کارخانه حفاظت شود و چه نقشی در تاریخ ساختمان سازی کشورمان داشته است.
هیأت وزیران سال ۹۷ در مصوبه‌ای حق استفاده از کارخانه سیمان ری را با هدف مرمت، بازسازی و تبدیل آن به موزه صنعت سیمان و مجموعه گردشگری با کاربری‌ی فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی به مدت ۳۰ سال به شهرداری تهران واگذار کرد. پس از آن این بنا در سال ۹۸ مرمت شد و به سازمان نوسازی شهرداری تهران دادند. سه سال بعد فاز اول موزه این کارخانه به بهره برداری رسید و امسال هم به عنوان موزه از سوی وزارت میراث فرهنگی شناخته شد.
