به گزارش گروه اجتماعی پایگاه خبری ارز پرس، مهدی صفارینیا؛ رئیس پارک فناوری پردیس در نشست قانون‌گذاری اینوتکس که به همت مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی برگزار شد، با اشاره به تجربه قانون‌گذاری دانش‌بنیان در پارک فناوری پردیس اظهار کرد: قانون مالیات بر ارزش افزوده شرکت‌های دانش‌بنیان، جزء تجربه‌های مستقیم پارک فناوری پردیس در حوزه قانون‌گذاری بود که بر اساس تجربیات پارک و همکاری با شرکت‌های عضو به نتیجه رسید.
وی افزود: یکی از مشکلاتی که در پارک‌های علم و فناوری خصوصاً پارک‌های بزرگ در کشور وجود دارد، تأمین زیرساخت‌های شهری پارک و فضا‌های فناوری از جمله آب، برق و گاز و فضای سبز است، به گونه‌ای که تأمین این زیرساخت‌ها، مقدمه حضور و فعالیت شرکت‌های دانش‌بنیان در پارک‌ها است.
صفارینیا گفت: از سوی دیگر بودجه کل پارک‌های علم و فناوری کشور، کمتر از بودجه تنها یکی از دانشگاه‌های بزرگ تهران است و تأمین هزینه برای ایجاد زیرساخت‌های لازم از مشکلاتی است که پارک‌ها با آن مواجه هستند. از سویی شهرداری‌ها نیز خدماتی به پارک‌های بزرگ ارائه نمی‌کنند و حل مشکلات زیرساختی بر عهده خود پارک‌ها است.
رئیس پارک فناوری پردیس در ادامه با اشاره به ظرفیت قانونی موجود در قانون مالیات بر ارزش افزوده گفت: در قانون مالیات بر ارزش افزوده یک‌سوم از این مالیات سهم شهرداری‌ها برای توسعه زیرساخت‌های شهری تکلیف شده است. بنا به پیشنهاد‌هایی که توسط پارک فناوری پردیس مطرح شد، بررسی امکان استفاده از این ظرفیت قانونی در پارک‌های علم و فناوری مورد بررسی قرار گرفت تا سهم یک‌سومی مالیات بر ارزش افزوده شرکت‌های عضو پارک هر پارک فناوری، صرف زیرساخت‌های همان پارک شود.
وی افزود: شناسایی این فرصت قانونی را در سال 1396 برای تأمین زیرساخت‌های پارک‌های فناوری بزرگ آغاز کردیم تا 3 درصد از 9 درصد مالیات ارزش افزوده سهم شهرداری‌ها را به دلیل عدم ارائه خدمات از شهرداری‌ها دریافت کنیم.
رئیس پارک فناوری پردیس اضافه کرد: طی این برنامه، عوارض مالیات ارزش افزوده باید به پارک فناوری مستقل پرداخت شود و در پارک‌ها نیز هزینه فقط در بخش زیرساخت‌ها انجام می‌شود و هزینه‌ای به دولت و شهرداری‌ها تحمیل نمی‌شود. با این کار مدیریت پارک‌های بزرگ انگیزه پیدا می‌کنند تا فروش شرکت‌های عضو خود را بیشتر و مالیات بیشتری نیز سهم پارک‌ها شود. لذا انگیزه برای تجاری‌سازی دستاورد‌های پژوهشی و فناوری در پارک‌ها و کشور بالاتر می‌رود.
صفاری نیا تصریح کرد: این ایده را در آذر ماه 96 مطرح کردیم و طی 4 سال با نمایندگان مجلس، کمیسیون اقتصادی، دولت، شورای نگهبان و غیره نشست‌های متعدد برگزار و پس از تببین موارد، بند قانونی مدنظر در قالب تبصره 7 بند «ب» ماده 39 قانون مالیات بر ارزش افزوده در سال 1400 به تصویب رسید.
صفاری نیا در پایان گفت: در سال 1402 اولین واریزی بر اساس این قانون انجام شد؛ به صورتی که در سال 1402 مبلغ بودجه کل پارک‌ها 1 هزار و 340 میلیارد تومان بود و سهم مالیات بر ارزش افزوده پارک‌ها به 440 میلیارد تومان رسید که این مبلغ برای توسعه زیرساخت‌های پارک‌های فناوری هزینه شد. این عدد قطعاً برای سال‌های آتی افزایش زیادی خواهد داشت و مهمترین تأمین مالی پارک‌های علم و فناوری کشور محسوب می‌شود.
براساس این گزارش، طبق قانون مالیات بر ارزش افزوده، یک‌سوم از سهم این مالیات، برای شهرداری جهت توسعه زیرساخت‌های شهری است. این سهم مالیات در شرکت‌های دانش‌بنیان و فناور عضو پارک‌های علم و فناوری، به خود پارک تعلق گرفته و صرف زیرساخت‌های همان پارک می‌شود.
انتهای پیام/
